چنانچه اولیای‌دم فردی را به عنوان قاتل معرفی و بر قاتل بودن وی اصرار داشته باشند، درحالیکه دلیلی علیه متهم نباشد، نمی‌توان حکم به پرداخت دیه توسط بیت‌المال داد.
خلاصه جریان پرونده
آقای ع.ب. معروف به ع.ن. که در حال حاضر متواری است، به اتهام قتل عمدی مرحوم ش.الف. فرزند خ. با شکایت اولیاء دم مورد تعقیب قرار گرفته. با این توضیح که حسب اظهارات همسر نام‌برده، مرحوم با متهم از منزل خارج می‌شود و دیگر مراجعه ننموده، سپس جسد او را در خانه باغی پایین‌تر از روستا از توابع شهرستان م پیدا می‌کنند و اولیاء دم از متهم شکایت می‌کنند و پزشکی قانونی علت فوت را برخورد گلوله به جمجمه و خونریزی مغزی اعلام نموده است و در نهایت پرونده در شعبه ۱۰۲ دادگاه عمومی جزایی مطرح و دادگاه در دادنامه شماره ۰۰۰۰۲۵۱-۳۱/۳/۹۱ به واسطه فقد دلیل متهم را تبرئه نموده است؛ و از جهت کشف جسد در ملاءعام، حکم به پرداخت دیه کامله از بیت‌المال در حق اولیاء دم صادر نموده است و پرونده به این شعبه از دیوان‌عالی کشور ارسال شده است.
رای دیوان
رأی صادره از جهاتی مخدوش است، اولاً طبق اظهارات فرزند مرحوم، متهم در حدود ساعت ۶ یا ۵/۶ به درب منزل آمده و مرحوم را با خود از منزل خارج نموده که از این حیث اگر دلیل دیگری در کار نباشد، متهم طبق ماده ۳۳۸ مأخوذ به دیه است که باید دیه مرحوم را بپردازد…؛ و از طرف دیگر بر فرض که مورد از مصادیق این ماده هم نباشد، باز تبرئه نمودن متهم بدون اجرای موازین قضایی (البینه علی المدعی و الیمین علی مدعی‌علیه با درخواست اولیاء‌دم) موجه نیست و چنانچه اولیاء حاضر به قسم متهم نباشند، قرار توقف دعوی طبق نظر مقام معظم رهبری و برخی دیگر از اعلام، صادر می‌شود و از طرف دیگر چون اولیاء شدیداً مصر هستند که قاتل متهم است، طبق مقررات جای پرداخت دیه از بیت‌المال نمی‌باشد. لهذا ضمن نقض رأی به عنوان نوعی نقص، نقض و در راستای بند ۲ شق ب ماده ۲۶۵ از قانون آیین دادرسی به دادگاه عودت داده می‌شود تا با حضور دادستان مطابق موازین اقدام به رسیدگی مجدد و صدور رأی نماید.
رئیس شعبه ۲۷ دیوان‌عالی کشور ـ مستشار
فاضل ـ رزاقی
