اعلام رضایت در پرونده کیفری (ضرب و جرح عمدی زوجه) به معنی اصرار نداشتن بر مجازات زوج است و منافاتی با تقاضای طلاق به دلیل تخلف ناشی از شروط ضمن عقد نکاح ندارد.
رای دیوان
با توجه به: ۱- آراء متعدد صادره در مورد ایراد ضرب و جرح توسط زوج که مورد انکار وی نیست و رضایت از امر کیفری به معنی اصرار نداشتن بر مجازات وی منافات با تقاضای طلاق به دلیل عدم ضرورت تحمل ظلم بیشتر ندارد ۲- ارائه مدارک لازم از سوی زوجه در مورد اعتیاد وی به مدت طولانی و عدم دفاع زوج در این مورد ۳- بذل مهریه، نفقه و عدم مطالبه جهیزیه از سوی زوجه که مشخص می‌کند وی انگیزه مالی در تقاضای طلاق ندارد و با عنایت به سایر محتویات پرونده از جمله عدم حضور وی در هیچ‌یک از مراحل دادرسی و حتی عدم موافقت برای مذاکره با داوران تعیین‌شده از سوی دادگاه عسروحرج زوجه در خصوص ادامه زندگی مشترک محرز می‌باشد و در لایحه فرجام‌خواهی مطلبی که موجب تخدیش دادنامه تجدیدنظرخواسته گردد ملاحظه نمی‌شود و تقدیم دادخواست تمکین پس از صدور رأی بدوی و تجدیدنظر نشان‌دهنده اراده جدی وی بر ادامه زندگی نیست بلکه می‌تواند به جهت دفع‌الوقت و جلوگیری از صدور حکم به نفع زوجه باشد علی‌هذا فرجام‌خواهی وی مردود اعلام و به استناد ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی مدنی دادنامه فرجام‌خواسته تأیید و ابرام می‌شود.
رئیس شعبه ۴۱ دیوان‌عالی کشور- مستشار- عضو معاون
